دعای این افراد همچون غریق اجابت نمی شود!

قدس آنلاین: همه ما به نیت اجابت دعا می کنیم و از خدای خویش می خواهیم که ادعیه ما را به اجابت برساند غافل از انگه با اعمال خود باب آن را مسدود می کنیم.

به گزارش قدس آنلاین، ریا به معنى نشاندادن عمل است به مردم به منظور جاه‏طلبى و خودنمائى و براى اینکه جلب نظر آنها کند و خود را نزد آنها پرهیزگار و متقى جلوه دهد.

پیغمبر خدا (ص) فرموده اند: «فرشته عمل بنده‏ئى را بالا می برد و از آن مسرور است، ولى چون آن عمل را که بصورت حسنات است بالا برد، خداى عز و جل فرماید: «آن اعمال را در سجین (دیوان اعمال گنهکاران) گذارید، زیرا آن بنده این اعمال را براى من به جا نیاورده.»

امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: « ریا کار سه نشانه دارد چون مردم را بیند (در عبادت) به نشاط آید، و هر گاه تنها باشد کسل شود، و دوست دارد که در هر کارى او را بستایند.»

امام صادق (ع) به عباد بن کثیر بصرى در مسجد فرمودند: «واى بر تو اى عباد از ریا، بپرهیز که‏ هر که براى غیر خدا کار کند، خدا او را به کسى که برایش کار کرده واگذارد.»

ایشان همچنین می فرمایند: «این امر (تشیع و مذهب دارى) خود را براى خدا قرار دهید نه براى مردم، زیرا هر چه بمنظور خدا باشد، براى خداست (او میپذیرد و پاداش میدهد) و هر چه براى مردم است، بسوى خدا بالا نرود (خدا نپذیرد و پاداش ندهد).»

و نیز از ایشان است که : «هر گونه ریائى شرک است، هر که براى مردم کار کند، پاداشش بر عهده مردم است و هر که براى خدا کار کند، ثوابش بر خداست.»

محمد بن عرفه گوید: امام رضا (ع) فرمودند: «واى بر تو اى پسر عرفه، کار کنید، نه به منظور ریا و به گوش مردم رسیدن، زیرا هر که براى غیر خدا کار کند، خدا او را به کارش واگذارد واى بر تو، کسى عملى نکند جز آنکه خدا عبائى بر او پوشاند (از جنس همان عملش) اگر عملش خوب باشد عباى خوب و اگر بد باشد عباى بد.»

امام صادق (ع) می فرمایند: «هر که به مردم نشان دهد آنچه خدا دوست دارد و به خدا نشان دهد [با خدا مبارزه کند] به آنچه ناپسند دارد، خدا را ملاقات کند در حالى که او را دشمن داشته باشد.»

و نیز از ایشان است که: «هر که با عمل اندکش، خداى عز و جل را قصد کند، خدا هم بیشتر از آنچه قصد کرده برایش نمایان سازد، و هر که با عمل بسیار و رنج تن و بیدار خوابى شبش، مردم را قصد کند، خداى عز و جل حتما عملش را در نظر شنوندگان کم جلوه دهد.»

رسول خدا (ص) می فرمایند: «زمانى براى مردم پیش آید که براى طمع دنیا باطنشان پلید و ظاهرشان زیبا باشد، و از ظاهر خویش ثواب خدا را مقصود نداشته باشند، دینشان ریا باشد و ترس از خدا به آنها آمیخته نشده باشد: خدا آنها را مجازاتى همگانى کند، سپس مانند کسى که غرق مى‏شود، دعا کنند و خدا مستجاب نکند.»

علاوه بر این، امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمودند: «از خدا چنان بترسید که محتاج عذرخواهى نباشید [که مقصر نباشید] و بدون ریا و قصد شهرت براى خدا کار کنید، زیرا هر که براى غیر خدا کار کند، خدا او را به عملش واگذارد.»

حضرت ابى جعفر (ع) فرموده اند: «مردى براى نگهدارى عمل از خود عمل سخت‏تر است»، راوى عرض کرد: نگهدارى عمل چیست؟ فرمودند: «مردى براى خداى یگانه بى‏شریک بخششى می کند و خرجى می نماید، برایش عمل نهانى نوشته مى‏شود (که پذیرفته خداست و ثواب دارد) سپس کارش را به زبان مى‏آورد و برایش عمل آشکار می نویسند (که ثوابش کمتر است) باز هم به زبان مى‏آورد، تا آن را محو کرده، برایش ریا مى‏نویسند (که علاوه بر آنکه ثواب ندارد مستحق عقاب است).»

برگرفته از أصول الکافی، جلد ‏