چند سال، چند ماه ،چند هفته و چند روز....

چند سال و ماه و هفته و روز است که دلتنگی ؟اصلا حساب این همه دلتنگی را داری یا از دستت در رفته است ؟

چند وقت است که بی قراری و بی تاب ، که مشتاقی و آرزومند ، که دلت شوق پروازی دارد بر آستان رضا (ع) ؟

حساب و کتاب دلتنگی را نمیتوان نگاه داشت . وقتی تمام لحظاتت پر میشود از حسرت یک زیارت ، زیارتی که در آن تو باشی ، گنبد و گلدسته باشد ، ضریح و پنجره فولاد هم ..... و چه میشود .... چه میشود اگر همه ی اینها جمع باشند و تو باشی و محضر مبارک مولایت .

براستی اگر دنیا را هم بدهند ، حتی یک لحظه ، یک لحظه از این دیدار را هم با تمام دنیا معاوضه نخواهی کرد .

چه شگفت انگیز است این دلتنگی ! وقتی دلت به هوای پنجره فولاد ، پر از شبکه های طلایی زیارت میشود و چشمانت  به رنگ آبی آسمان حرم مبدل میگردد . آنگاه لبریز میشوی از حس قشنگ زیارت . و چه قداستی دارد دلتنگی برای حضرت  ، که پاداشش طواف بر گرداگرد حرم باشد و یک زیارت دلچسب ، که دلت را بکند از خاک و تا افلاک رهایت سازد .... چه شگفت انگیز است این زیارت ، که طعم دلتنگی دارد و بوی عاشقی ،که مبارک و مقدس میسازد تمام عمرت را ، همین یک لحظه ی کوتاه .

حساب سال ها و ماه ها و هفته ها و روزهای دلتنگی ات را نگه دار ، گرچه محال است اما بدان که چه بسا مقدار ارادتت به این خاندان ، با قدر این دلتنگی مشخص گردد که به اندازه ی تمام عاشقی هایت ، پاداش دهندت تا بلکه روزی ات شود دیدار مولایت ، تا زیارتش نمایی در دو دنیا ، تا دست بر دامان کرامتش نهی و دخیل محبتش گردی .

و چه زیباست ! چه شگفت انگیز است ! چه دوست داشتنی است که تنها نیستی ، که تمام دلهای محبت دیده از این بارگاه ، دلشان تنگ است چون تو  و حتی تمام ذرات موجود در آستانه ی این حرم . هیچ جای تعجب نیست اگر از تمام ذرات این حرم دلتنگی ببارد ، که همه دلتنگ مولایشان باشند و یک لحظه هم از او دل برنگیرند . براستی که دلتنگی همین است ، هر لحظه را با یاد معشوق به سر کردن .....

مولای من ! به اندازه ی تمام ذرات عالم و به قدر لحظه لحظه ی انتظارم برای زیارت دلتنگم . دل تنگم را به آستان شما میسپارم یا ضامن آهو .

منبع : هفته نامه ی حرم