فراموشی گویش‌ بلوچی میناب در گذر زمان/ تغییر باورهای فرهنگی عامل مرگ گویش های محلی

  

گویشهای بلوچی میناب یکی از غنی ترین گویش های محلی کشور است اما این فرهنگ بومی و محلی به مرور از کانون صحبتهای مردم دور می شود و برخی اصطلاحات این لهجه رو به فراموشی است.   کم تر استانی در کشور یافت می شود که به زبان و گویش محلی شان در آن ها […]

گویشهای بلوچی میناب یکی از غنی ترین گویش های محلی کشور است اما این فرهنگ بومی و محلی به مرور از کانون صحبتهای مردم دور می شود و برخی اصطلاحات این لهجه رو به فراموشی است.

IMG-20335540719-WA0070-346x256

  کم تر استانی در کشور یافت می شود که به زبان و گویش محلی شان در آن ها صحبت نشود در گذشته  اکثر روستاهای میناب با گویش بلوچی باهم حرف میزنند، اما گویش بلوچی در روستاهای میناب کم کم در حال فراموشی است.

 

 

یکی از اهالی روستاهای میناب در گفتگو با خبرنگار فرهنگ کده یکی از دلایل فراموشی این گویش محلی میناب را خجالت‌زدگی افراد بومی به‌خاطر گویش محلی در برابر افراد غیربومی دانست و گفت : برخی از مردم از این مساله رنج می‌برند که روستایی و یا به اصطلاح بی‌کلاس خوانده شوند و به‌همین علت گویش مرکز را بر گویش خود ترجیح می‌دهند.

اسحق رنجبری افزود : به‌نظر می‌رسد از بین‌رفتن آثار باستانی همان‌قدر تاسف‌ برانگیز است که نابود‌شدن یک گویش یا زبان خاص،  زیرا پیامد منسوخ‌شدن این گویش‌ها، از بین رفتن تاریخ و فرهنگ شفاهی، قصه‌ها، ضرب‌المثل‌ها، خاطرات است.
یکی دیگر از اهالی این روستا از بین رفتن واژگان و گویش‌های محلی، ورود تکنولوژی و افراد غیربومی به منطقه دانست و خاطر نشان کرد : بسیاری از واژگان غیربومی را از این طریق وارد گویش محلی خود می‌کنیم.
حسین اسلامی با بیان اینکه والدین در مرگ گویش محلی بی‌تقصیر نیستند، تصریح کرد : پدر و مادرها امروزی به جای این که فرهنگ و این زبان مادری گذشته  را برای نسل های بعدحفظ کنند متاسفانه کودکان رومجبوربه یادگیری غیرزبان مادری شان می کنند.

وی تاکید کرد : علاقه مندان و دوستداران فرهنگ و ادب استان نباید اجازه دهند فرهنگ و گویش های محلی در هجوم اسباب الکترونیکی و ابزار ارتباطی جدید، دستخوش فراموشی و زوال شوند.

 

محمد اسلامی یکی دیگر از اهالی روستاهای میناب آموزش و تحصیل را یکی دیگر از محو گویش های محلی دانست و گفت : آموزش در مدارس بر اساس زبان معیار است فرایند طولانی آموزش و گذران دوران مختلف تحصیلی، مجال و زمینه‌ پرداختن نسل جوان به گویش محلی را ایجاد نمی‌کند و این امر، در کمرنگ شدن و به فراموشی سپردن گویش‌های محلی و تقویت لهجه‌ای رسمی تاثیر زیاد دارد.

 

اسلامی افزود : فقدان زمینه کار در روستاها و الزام حضور افراد تحصیلکرده و آموزش دیده در سطح شهرها و ارتباط آنان با افراد غیر محلی، موجب گرایش به زبان مشترک و معیار می‌شود و تمرین نکردن گویش‌های محلی، زمینه‌ فراموشی آنها را به‌وجود می‌آورد.

 

عباس اسلامی عوامل فرهنگی و سیاسی را دلیل مرگ گویش محلی دانست و خاطر نشان کرد : دگرگونی فرهنگی و تحولات سیاسی که در دهه‌های اخیر، موجب گسست نسلی شده است و تغییرات اساسی در باورهای فرهنگی ایجاد کرده و با تاثیر‌پذیری از فرهنگ‌های برون‌‌مرزی و دورن‌مرزی، ذائقه نسل جوان را به سمت پرهیز از گویش‌‌ها و لهجه‌های محلی و فرهنگ بومی سوق داده است.